همیلتون با کمک یک اشتباه فتل را مغلوب کرد
آن طور که به نظر می‌رسید، کندی ماشین ایمنی که با انتخاب مود اشتباه در شروع مجدد مسابقه توسط لوئیس همیلتون انتخاب شده بود، توانست او را از شرایط دشواری که در آن گرفتار بود نجات دهد و نتیجه گرندپری بلژیک را مشخص نماید.
در سالهای گذشته بعضی از اتفاقات دراماتیک گرندپری بلژیک، به واسطه بارندگی و یا برخورد در اولین دور شرایط پیچیده‌ای را بوجود آورده است که روز طرفداران فرمول یک را خراب کرده است.
اما این بار برای نخستین بار، هوا بد نبود و وضعیت غیر عادی برای 6 نفر رده اول در پیچ لاسورس (La Source) پیش نیامد و همه چیز عادی بود. دور اول نیز به همان وضعیت به پایان رسید.
با این حال این مسابقه فاصله زیادی با یک رقابت کسل کننده داشت، چون لوئیس همیلتون و سباستین فتل در تمام 44 دور نبرد جانانه‌ای داشتند. هر دو راننده بزرگ این عصر نهایت توان و تمام امکانات خود را بدون هیچ اشتباهی بکار بستند تا بتوانند موفق شوند.
پیچیدگی‌هایی در حضور دیر هنگام ماشین ایمنی بوجود آمد که همانطور که دیدید هر دو راننده به پیت(Pit) رفتند و با دو نوع لاستیک متفاوت از آن خارج شدند. شانس زیادی برای فتل وجود داشت تا مقام اول را توسط آن انتخاب کسب کند و همیلتون از تمام ترفندها برای اینکه او را پشت سر خود نگاه دارد استفاده کرد.
این یک مسابقه گرندپری با محدودیتهای بیشماری بود که همیلتون موفق شد در آن به مقام اول دست پیدا کند.
جایگاه شروع(Pole) حساسیتها را زنده نگاه داشت
اسپا، از نظر فرصتهای سبقت گیری شبیه به موناکو یا مجارستان نیست، اما موقعیت پل برای همیلتون به نوعی حساسیتها را زند نگاه داشت. در استارت توانست موقعیت امنی جلوی فتل برای خود ایجاد کند و در دور آغازین فاصله زمانی‌ای که ما بین 1.6 تا 1.7 ثانیه در نوسان بود را با وی باز کرد.
قبل از مسابقه پیش فرض تنها یک توقف بود، بنابراین اکنون سوال ساده‌ای مطرح بود که زمان این توقف کی خواهد بود.
همیلتون با ایجاد یک فاصله مناسب با فتل پیشرو بود، ابتدا او در دور دوازدهم به پیت رفت و با یک دست لاستیک سافت نو برگشت. او در دور خروجی از پیت خیلی بیش از مقداری که لازم بود که تضمین کننده باقی ماندن او در جلوی حریفش باشد، سریع بود.
فراری 2 دور صبر کرد و فتل را در پیست قبل از پیت نگهداشت، سپس بعد از خروج داستان به همان روال قبل ادامه یافت.
حالا هر دو راننده با لاستیکهای سافت نو بودند. حالا سوال فتل این بود که چه زمانی همیلتون اشتباه خواهد کرد یا شاید مرسدس از لاستیکهای سخت‌تری در ادامه مسابقه استفاده نماید و فرصتی را فراهم سازد.
در واقع، از یک نظر تیم برکلی با انتخاب صحیح لاستیک همیلتون کارش را درست انجام داد و همانطور که مهندسین در حال تحلیل بودند ماشین ایمنی به پیست آمد تا مارشال‌ها بقایای برخورد سرجیو پرز و استبان اکون را تمیز کنند.
این فرصتی بود که فراری آرزویش را داشت. سوالی برای چگونگی کم شدن فاصله وجود نداشت، به دلیل پرچم زرد فتل بسیار نزدیک همیلتون بود، در این حالت مسئله پیش بینی شروع مجدد به هنگام اجازه شتاب گیری برای گذر از رقیب بود و همچنین تفاوتهای بالقوه احتمالی موجود در لاستیکهایی که برای آخرین بار انتخاب شده بودند. همیلتون به وضوح به خاطر حضور ماشین ایمنی در پیست نا امید شد اما در حقیقت این مسئله با توقف در پیت مرسدس جبران می‌شد و با تغییر مجدد لاستیکها تغییر کرد.
توتو ولف گفت:
من نا امیدی او را درک می‌کنم. هنگامیکه شما تلاش می‌کنید تا فاصله ایجاد شود و ناگهان خودروی ایمنی به پیست می‌آید.
از نظر مفهومی، حضور خودروی ایمنی خوب بود زیرا لاستیک عقب سمت راست تاول زده بود. بنابراین من فکر می‌کنم او همه چیز را دیده است و از اینکه ماشین ایمنی به پیست آمد خوشحال شد.
با این اوصاف رفتن به پیت اصلا عمل بیهوده‌ای نبود.
ما در این خصوص در حال بحث بودیم، زیرا به عنوان ماشین پیشرو خطر از دست رفتن جایگاه وجود داشت و همچنین موقعیت داخل پیست را به خاطر توقف در پیت از دست بدهید تا با لاستیک نو برگردید و بعد از آن جایگاهتان را باز پس بگیرید.
یا ماشین را در پیست نگهدارید و سپس تحت حمله فتل از پشت با لاستیکهای جدید قرار بگیرید.
من فکر می‌کنم آن چیزی که تفاوتها را ساخت این بود که ما کاملا مطمئن نبودیم که لاستیک عقب سمت راست لونیس دچار تاول زدگی شده است. ما قادر به تشخیص نبودیم که آیا تکه‌های لاستیک روی تایر چسبیده یا دچار تاول زدگی شده است و اینگونه بود که باعث شد ما به انچام توقف در پیت و تعویض لاستیکها با لاستیک نو ترغیب شدیم.
راهکارهای متفاوت برای پیشروها
پیشتاز مسابقه، همیلتون، دو دست لاستیک سافت در اختیار داشت و فتل یک دست سافت و یک دست هم اولترا داشت.
بنابراین هر دو در مرحله دوم حضورشان در پیست از لاستیکهای نو سافت استفاده کردند، اما وقتی که به هنگام حضور خودروی ایمنی به پیت آمدند، دو راهکار متفاوت را برگزیدند. همیلتون لاستیکهای نو سافت را به اولترای مستعمل ترجیح داد در حالیکه فتل با لاستیکهای نو اولترا می‌درخشید.
فتل در حالی پشت رقیبش قرار گرفت که با لاستیکی که نه یک درجه بلکه دو درجه نرم‌تر از لاستیکهای رقیبش بود، وقوع یک آتش بازی را به هنگام شروع مجدد تضمین می‌کرد.
،این کاری بود که دو راننده انجام دادند. ابتدا همیلتون تمام آخر هفته را با سافت سریع و بدون نگرانی گذراند و دوم تقابل بین سافت و اولترای همیشه نامطمئن در مسابقه، برای شروع مسابقه به هنگامیکه تیمها در حال انجام آزمایشات و محاسباتشان هستند، مقایسه شدند.
در این مورد خاص هوای گرمتر روز یکشنبه، سافت را انتخاب خوبی نشان می‌داد زیرا برای کار در دمای بیشتر طراحی شده است. داشته‌ها می‌گفتند که دستیابی به دمای بالاتر برای لاستیکهای سافت در دو پیچ اول سخت است بنابراین همیلتون جای هیچ خطایی نداشت.
شروع مجدد، یک پیس(تکه‌ای از نمایش) بزرگ از تئاتر بود. بعد از خروج از شیکین، فتل در لاسورس درست با همیلتون بود و قدرتش را به او دیکته می‌کرد هنگامیکه به طرف اوروژ پایین می‌آمدند.
به نظر می‌رسید که با نزدیک شدن به انتهای مسیر مستقیمی این تقابل به حد نهایی خود برسد و عبور اجتناب ناپذیر باشد، اما علی رغم اینکه فتل در انتهای مستقیمی پهلو به پهلوی همیلتون بود، اما باز هم همیلتون بود که در حاشیه امنی نسبت به او جلوتر قرار داشت.
شانس بزرگ فتل از بین رفت!
در حقیقت، آنجا، خیلی بیشتر از آن چیزی که ما در آن لحظه می‌دیدیم، در جریان بود. همیلتون بعداً اعتراف کرد که برای شروع مجدد در مود قدرتی اشتباه بوده است و همان به فتل اجازه داد که به او نزدیک شود. پس او وضعیت دیگری داشته است.
اما بعضی از چیزهایی که با هم در تضاد مستقیم بودند برای او در مقابله با فتل کار کرد و همانطور که فتل اشاره کرد وقتی که گفت او خیلی نزدیک بوده است.
همچنین همیلتون ترجیح داد تا از تمام قدرتش برای نگهداشتن فتل پشت بال عقب ماشینش استفاده نکند.
همیلتون گفت:
ما به پیچ 1 رسیدیم، لاستیکهای خیلی سردی داشتم، بنابراین لاستیکهای من یک مقدار کوچک قفل شد(اشاره به قفل شدن لاستیکها به هنگام ترمز گیری سر پیچ). او قبل از من پایش روی گاز بود، صدایش را می‌شنیدم.
بعد از آن وقتی ما مستقیمی را طی می‌کردیم من نمی‌توانستم در تمام طول مسیر او را نگهدارم. من بر روی 90 درصد توان موتورم قرار داشتم. این فقط او را تا حدی که ممکن بود نزدیک نگه می‌داشت. می‌دانستم که او با این وضعیت ادامه نخواهد داد برای اینکه می‌دانست اینگونه من بعد از دو قسمت تغقیب او، سبقت خواهم گرفت.
هنگام بالا رفتن از اوروژ دقیقاً همان جایی بود که ما باید از تمام نیروی موتور استفاده می‌کردم. ما به سمت بالا می‌رفتیم و او فضایی برای جلو رفتن نداشت، بنابراین خودش را از پهلوی من عقب کشید. این یک نبرد سرد بود اما در پیچ 5 به نهایت رسید به حدی که من موفق شدم جلو بمانم و بابت آن بسیار خوشحالم.
کار برجسته همیلتون انجام شد و او توانست پیشتاز بماند و توجهات بر روی هم تیمی‌اش متمرکز شد.
باز هم سافت، والتری بوتاس توانش را در لاسورس از دست داد و دنیل ریکاردو و کیمی رایکونن از او در انتهای مستقیمی عبور کردند و به جایگاه پنجم فرستادند.
در تئوری فتل هنوز برتری لاستیکی برای دو دور اول را داشت، اما هیچ فرصت سبقت با ارزشی برای خود ایجاد نکرد.
دقایق کمی به سختی گذشت تا مرسدس دریابد که انتخاب لاستیکهای سافت درست بوده است.
این مسابقه هنوز برای همیلتون به پایان نرسیده بود و او باید ماشین را به خط پایان می‌رساند. او به تدریج در طول 11 دور بعدی بهتر شد و تا انتها رفت. فتل شکست را پذیرفت و عقب نشست.
یک تصمیم بجا و درست، همیلتون را در نهایت پیروز کرد، اما کمی هم شانس در قسمتهایی دخیل بود. ماشین ایمنی، و شانس تغییر لاستیکها، بطور حتم نمی‌توانستند به مرد بریتانیایی آسیب برسانند.
ولف گفت:
بدون خودروی ایمنی این مسابقه چندان راحت نبود.
زیرا ما نیاز داشتیم که تصمیم بگیریم که آیا لوئیس بخاطر تاول روی لاستیک عقب به پیت بیاید یا خیر. آن تاول خطرناک نیود، اما 14 دور باقی مانده بود و می‌توانست ما را در موقعیت بسیار بسیار حساسی قرار دهد. آن تاول می‌توانست لوئیس را در موقعیت سختی قرار دهد. اگرچه حضور ماشین ایمنی در نگاه اول مزاحم به نظر می‌رسید اما در حقیقت برای ما خوب شد که در نهایت برای لوئیس خوب بود.
