ریکاردو: مکس دیگر بچه نیست

در دور اول مسابقهی مجارستان، جوان هلندی با هم تیمیاش برخورد کرد و باعث کنارهگیری ریکاردو از رقابت شد. این قضیه باعث واکنش تند ریکاردو شد و رابطهی این دو راننده را تا حدی تحت تاثیر قرار داد.
اما مکس به سرعت به اشتباه خود پی برد و از دنیل عذرخواهی کرد. این عذرخواهی اوضاع را آرام کرد و باعث شد تنها یک خاطرهی بد از آن حادثه در ذهنها باقی بماند.
تمام شنبه سعی کردم یک آخرهفتهی خوب داشته باشم اما با آن اتفاق همه چیز به باد رفت.
بسیار خشمگین بودم. میخواستم آتش درونم را هر طور شده بسوزانم اما بعد از جلسهی مهندسان با مکس، با او رو در رو صحبت کردم. این تنها چیزی بود که از او میخواستم.
مطمئنا او نمیتواند امتیازهایم را به من برگرداند اما میتواند بخشی از پاداش امتیازیاش را به من بدهد.(میخندد).
شوخی کردم. خیلی صمیمانه با هم دست دادیم. همین کافی بود و من راضی بودم.
ریکاردو از هر کسی به ورشتپن نزیکتر است. او بهتر از همه میتواند شاهد رشد این نوجوان در فرمول یک باشد.
زمان زیادی را با هم میگذرانیم. بعد از دو سال همتیمی بودن این اتفاق، اجتنابناپذیر است. مسابقات به کنار، در کل او را بیشتر میبینم.
پارسال او یک بچه بود اما امسال یک مرد جوان است.
همان طور که گفتم من از او فقط یک معذرتخواهی خواستم. این عذرخواهی در حضور مسوولان تیم و کریستین هورنر نبود. تنها بودیم. چهره به چهره.
عملکرد ورشتپن در سالهای گذشته خیرهکننده بوده با این حال همتیمی او اصرار دارد، که هلندی جای پیشرفت دارد. پیشرفتی که از راه رسیدن به بلوغ حاصل میشود.
بگذارید این طور بگویم. سخت است که رانندهای را به خاطر سبکش مورد انتقاد قرار دهید. یا به خاطر تلاش بیش از حد. طبیعی است که هر رانندهای میخواهد از داشتههایش نهایت استفاده را بکند.
این پیشفرض درست است اما باید واقعبین هم بود. این که چه چیزی ممکن و چه چیزی غیر ممکن است.
اگر کسی به شما بگوید “با این ماشین پیروز نخواهی شد”، شما تحمل شنیدن این جمله را نخواهید داشت حتی نمیخواهید آن را باور کنید. این حرف شما را مجبور میکند در سبک رانندگیتان تغییراتی ایجاد کنید. یا حداقل عصبی میشوید.
اما سن و سال خیلی چیزها را عوض میکند.